گفتم شاید ندیدنت از خاطرت دورم کنه

دیدم ندیدنت فقط می تونه که کورم کنه

می تونه که کورم کنه

گفتم صداتو نشنوم شاید که از یادم بری

دیدم تو گوشام جز صدات نیستش صدای دیگری

نیستش صدای دیگری

ندیدن و نشنیدنت

عشقت رو از دلم نبرد

فقط دونستم بی تو دل

پرپر شد و گم شد و مرد

بعد از تو باغ لحظه هام

حتی یه غنچه گل نداد

همش می گفتم با خودم

نکنه بمیرم و نیاد

امروزا محتاج توام ، من نمی گم دلم می گه

فردا اگر مردم نیا ، چه فایده نوشدارو دیگه

فردا

     اگه

         مردم

                نیا

چه

    فایده

          نوشدارو

                     دیگه

نوشته های دیگران()

هرگز نشد بیای پیشم

 بگیری دستای منو

 بدونی من عاشقتم

 گوش کنی حرفای منو

 تو بی وفا بودی ولی

 اون که برات می مرد منم

 تا زنده ام دوست دارم

 اینه کلام آخرم

من که نتونستم تو رو

 یه لحظه از یاد ببرم

تو سردی خاطره ها

بگم که دوست ندارم

دلم می خواد همین یه بار

اشکامو پنهون نکنم

باور کنی تو رو می خوام

حرمت و زندونی کنم

بیام به شهر خاطرات

غرق بشم توی نگات

دیوونه وار فدات بشم

بمیرم من واسه چشات

اما هنوز فاصلمون

 دورو دست من جداست

ترانه ی سکوت من

تو بغض آخرم رهاست

کاشکی می شد فقط یه بار

بیای بگی دوست دارم

تو چشم من نگاه کنی

بگی که عاشقت منم ...

نوشته های دیگران()

رازقی پرپر شد...

دلم از تاریکی ها خسته شده

                                       همه ی درها به روم بسته شده ...

وقتی از مانی (رهنما) خواستم روی عکس استاد نوشته ای بنویسد نوشت :

من از این زندگی مسخره هیچی نمیدونم ...

گفت بابک بیات رو بخاطر آهنگاش دوست نداشت بلکه به خاطر خودش دوست داشت ...

و استاد بیات روی شونه های احساسات عاشقانش در خاک آرمید .دیگر نت ها

نمی خوانند چون مرگ موسیقی صدا را با خود برد ...

اما آیین چراغ خاموشی نیست...

نوشته های دیگران()

       روی دیوار اتاقم

                                توی قاب عکس چوبی

                                                             تو کنارمی هنوزم ...

-         از سالها قبل می شناختمش اما 3 سال پیش وقتی با کمک چند دوست و آشنا موفق شدم یه روز برای دیدنش و آموزش موسیقی نزدش برم تازه فهمیدم که استاد کی بود . باورم نمی شد حتی قرار ملاقات بذاره اما وقتی چند ساعت با هم صحبت کردیم هنوز فکر می کردم خواب می بینم . دوست داشتم زیر دست خودش آموزش ببینم اما هم وقتش رو نداشت ونه حوصله ی همیشگی رو .واسه همین منو سپرد به استاد تقی پور که یکی از بهترین شاگرداش بود ...

-         هنوز موسیقی متن فیلم مرسدس با صدای مانی ( رهنما ) تو گوشم زمزمه می شه . « با کوچه آغاز رفتن نیست   فانوس رفاقت روشن نیست ...» .وقتی اسم مانی رو می شنید اشک تو چشماش جمع می شد . یاد پسر معلولش می افتاد که با تمام وجود و عشقش با او زندگی کرد اما عمر پسرک به کوتاهی فصل بهار بود تا استاد با عشق مانی ، پسر یتیمی رو پرورش بده تا اون پسر امروز یکی از ستاره های موسیقی پاپ ایران بشه .

استاد تقی پور می گفت هر وقت از استاد راجب این پسر یتیم سوال می کنن استاد جوابی نمی ده چون اون رو مانند مانی خودش دوست داشت و براش واقعا پدری کرده بود .اصلا واسه همین اسمش رو گذاشته بود مانی اما مانی هم هیچ وقت زحمت های پدرواستاد رو فراموش نمی کرد و این واقعیت رو انکار نمی کرد ...

-         حالا 3 هفته می شه که دیگه استاد نیست که دنبال تم ها و نت های آهنگ ها می ره بلکه این نت ها

هستن که خودشون رو به درو دیوار می کوبند تا بتونن با صداشون زندگی و سلامتی رو به کسی که بهترین بازیگردون اونها بود برگردونند اما فقط نوای ناله ست که بلند می شه ...

قرار بود استاد با همین نت ها ، آهنگی رو واسه بچه های بهزیستی بسازه . حالا کی می خواد جواب این چشمهای منتظر رو بده تا بچه ها بفهمن تنها نیستن ...

-         باورم نمی شد... خبر رو دیروز از اخبار شنیدم اما باورم نمی شد . آخه خبر داشتم که حالش رو به بهبوده و قراره برای پیوند کبد به شیراز یا کانادا منتقل بشه . حتی شنیدم که وزرای بهداشت و ارشاد هم در حال پیگیری هستند. خیالم راحت شده بود تا باز 2 شب پیش باز به کما رفت اما... اما خبر روکه شنیدم ... تازه وقتی مطمئن شدم که با استاد تقی پور تماس گرفتم...

و رفت ... استاد «  بابک بیات » به « ولایت عشق » پیوست ...

تموم شد ترانه اما

           آیین

           چراغ

                  خاموشی

                               نیست ...

        «   آیین

             چراغ خاموشی

                               نیست ... »

نوشته های دیگران()

           به تو گفتم زنده ام با نفس خیال چشمات

                 چشماتم تنهام گذاشتن...

اگر از یاد تو رفتم

اگر رفتی تو ز دستم

اگر یاد دیگرونی

اگر قلبمو شکستی

من هنوز عاشقت هستم !

با وجود اینکه گفتی

دیگه قهری تا قیامت

اما با تموم سادگی گفتم

به سلامت !

شاید این خوابه که دیدم

هر چی حرف از تو شنیدم

قلب ناباور من گفت من به عشقم

نرسیدم !

پیش از این نگفته بودی

غیر من کسی رو داری

توی گریه توی شادی

سر رو شونه هاش می ذاری

تو رو می بخشم

و هرگز دیگه بر نمی گردم

برو زیبای عزیزم

تو گرونی من چه مفتم !

                            تو گرونی

                                           من چه مفتم ...

----------------------------------------------

*** بدون شرح :

 بالاخره بعد این همه زحمت 2 روز پیش یکی از ماهی های آکواریومم زایمان کرد اونم 20     قلو!!!

اما بعد از 2 روز تلاش مستمر ! امروز آخرین قلوهم مرد !!!

نوشته های دیگران()

نوشته های دیگران()

نیمه شب بود و تو در خاطر من

ره خواب بر چشم ترم می بستی

در خیا ل من و ا ندیشه ی من بودی تو

نه همین شب ، همه شبها، همه دم ها هستی

تو خود می دانی که چرا شب !

شب و روزم همه یکی ست

همه بی تابی و شب بیداری

گونه ترکردنها

همه شب حال من این است

نه این شب تنها

تو کدامین شب از این حال دلم با خبری ؟

لحظه ها، ثانیه ها، بی تو سرکردنها

تو چه دانی که چه سان می گذرد ؟

کاش می دانستی بی تو چه در دل دارم

کاش می دانستی بی تو چه در سر دارم

کاش می دانستی ...

لحظه ای یادم آید

آن دم که با ترنم نگاهت

چشم در چشم ترم اندوختی

اما نمی دانم چرا بعد از عاشق کردنم

دلت را به دل دیگری دوختی

نمی دانم با این همه بی وفایی

حرفهایم را به گویم جز تو ؟

همه لب تر کرده ز پیمانه شب

مست خوابند همه

این همه مست کجا هوش شنیدن دارند

به که گویم جز تو ؟

من در این خلوت تاریک در این بند اتاق

این همه دیوار کجا گوش شنیدن دارد ؟!

خسته ام ؛

اما خواب با چشم ترم هوای آشتی نداره !!!

* شعر از خودم (قابل توجه معترضین )

نوشته های دیگران()

        سلام بر خداوند

        و سپاس از تو که مرا تنهایی بخشیدی تا فراموشت نکنم

        زیرا وقتی این تنهایی در تو و از توست ،

        می توا نم

                    گناهم را به دست بخشندگی تو بسپارم .

                                                 ***                           

                                        شاعری می گفت:

                                « یک مفهوم بی اماست عشق ! »

        تا تو هستی عاشقانه دوستت دارم ،

        تو هم

        تا ابد ، تا بی نهایت ، تا همیشه در کنار من بمان

        با تو بودن اولین و آخرین حرف من است

        یا مرا با خود ببر تا بی نهایت ، یا بمان

        آه وقتی نیستی تو ، زندگی بیهوده گیست

        بی تو می میرد دلم ، ای آشنا اینجا بمان !

                                                ***

       دچار باید بود ،

       دچار یعنی عاشق !

       وفکر کن که چه تنهاست

       اگر که ماهی کوچک

       دچار آبی دریای بی کران باشد !

نوشته های دیگران()

①

 وقتی خواستم زندگی کنم ، راهم را بستند

وقتی خواستم بمیرم ، گفتند : بزرگترین گناه نا امیدی ست

وقتی براستی سخن گفتم ، گفتند : دروغ است

وقتی به ستایش روی آوردم ، گفتند : خرافات است

وقتی گریستم ، گفتند : کودکانه است

وقتی خندیدم ، گفتند : دیوانه است

حال دگر درمانده ام ...

وحال که دیگر سخن نمی گویم ، گویند عاشق است !!!

این است زندگی من ...

براستی چه دنیای دیوانه ایست !

②

ای دوچشمت آسمان آرزوهای محالم ...

③

روزم از شب رو سیاه تر

شبم از شهر بی صداتر

هر دری را که زدم من

روی من باز نشد آخر

سر رام یه گرگیه

که چشاش گرفته خون

از کسی نمی بینم

یه نگاه مهربون

دنیا رو تار می بینم

گل ها رو خار می بینم

دوستی و محبت رو

حلقه ی دار می بینم

مثل ابرای سیاه

پیچیده بغض تو گلوم

حالا دارم می بینم

دیو مرگو روبروم

④

باز یکی با غصه هاش  داره آواز می خونه

وقتی غم تو دل باشه دیگه مردن آسونه ...

نوشته های دیگران()

 ویرایش شده در 3/8/85:

1- در یکی از روزهای هفته پیش مجلس افطاری ومصاحبت دانشجویان با رهبری بود.(خبر تازه ای نبود منم قصد گفتن اخبار رو ندارم ) طی دو سه روز که این جلسه  از تلویزیون پخش شد هروقت من به جامعه ی دانشجویی نگاه می کردم تعجب می کردم . کلا بحث من فقط این جلسه نیست .کلا هر وقت بحث نظرسنجی، مصاحبه، گفتگو، جلسات با مسئولین کشورو...دانشجویان پیش میاد همیشه فقط قشر خاصی از این طیف با شکل و شمایل و چهره ی مشخص وتفکرات وسیاست معلوم، در این برنامه ها دیده می شوند. من با این دانشجویان وتفکراتشون کار ندارم (اصلا کسی جرات داره کاری هم داشته باشه؟ دموکراسی واقعی یعنی این دیگه !). حرف من اینه که مگه دانشجویی که تفکرات و سیاست متفاوت ویاباچهره وتیپ متفاوت مثلا بدون 

محاسن (ریش) وبا موهای بلند و... تو این جامعه اسم دانشجو رو یدک می کشه حق حرف زدن وشرکت در این برنامه ها رو نداره ؟ واقعا اگه قرار باشه انتقادی بشه یا درد دلی گفته بشه باید حرف کدوم تیپ دانشجو رو گوش کرد؟ حرف کسانی رو که این نظام رو با فرهنگ وسیاست و اقتصادو... مورد علاقه ی مسئولین قبول داره یا کسی که منتقد بعضی از تفکرات موجود در کشوره ؟ به خدا اینام همه دانشجو هستن وحتی خیلی هاشون با اعتقادات و تخصصات قوی وعاشق این کشور .به قول بیژن نوباوه جانباز وخبرنگار با معرفت این سرزمین اگه قرار باشه جنگ بشه همین پسرا با موهای ژل زده و... از ایران و ناموسش دفاع می کنند . تو رو خدا بذارید این غرب زده ها!!! هم حرفشون رو راحت بزنند .

2-تو یکی روزای شهادت امیر عشق علی(ع) وشبهای قدر بود که تو یکی از خیابونهای نزدیک خونمون به طوز اتفاقی دو تا از دوستان هم رشته ای دانشگاه رو دیدم که تو یه پژو206 داشتن می رفتن (حالا کجا خوب به من چه ؟!) که با دیدن من بر اساس سلام و احوال پرسی همیشگی یه چند دقیقه ای باهم همکلام شدیم...چیزی که منو متعجب کرد آهنگ شادی بود که گوش می کردن. راستش چون هر دو رو هم می شناختم و میدونستم که از دخترایی هستن که واقعا دل پاکی دارن این سوال برام پیش اومد که آخه چرا ؟ اولش فکر کردم که باید جوابشو اونا بدن اما وقتی جواب اونا این بود که واقعا حکومت و عدالت علی(ع) رو به بدترین نوع ممکن بهشون تو این مملکت معرفی کردن خواستم جواب واقعی رو از کسانی بگیرم که باید وباید اونا جواب بدن . همون آدمایی که تو این کشور همش دم از اسلام و علی(ع)وعدالت و حق میزنن وانقدر تو گوش مردم این حرفا رو خوندند که همه فکر می کنن واقعا اسلام و عدالت علی(ع) همینیه که اینا دائم ازش دم میزنن اما واقعا علی(ع)وعدالتش این بود؟ اسلامی که به فرموده ی خدا بهترین وکاملترین دین خداست اینه؟

من به دوستام فقط یه چیز گفتم ، گفتم علی کسی بود که من با شناخت گوشه ای از معرفتش خدا رو درک کردم وبهش ایمان واقعی آوردم ... کاش ایمان داشتیم که آخرتی هم هست و جواب همه کارهارو باید داد !!!

3- از دیروز با زیرنویس های یکی از شبکه های تلویزیون فهمیدم که قرار سمفونی با نام صلح ساخته ی استاد مجید انتظامی رو پخش کنن . چون از مدتها قبل مشتاق شنیدن این اثر ماندگار بودم خیلی خوشحال شدم اما وقتی امشب پخش این اثر رو دیدم واقعا موندم که چی بگم !!! با یه کم اطلاع از موسیقی فکر می کنم واسه اینکه یه اثر موسیقی رو به خوبی درک کنی بهترین راه،نمایش اون اثر با تمام سازها و تمامی بوجود آورندگان اون اثر هست ، چه برسه به اینکه اون موسیقی یه قطعه ی سمفونی باشه . حالا واقعا به این هنرمند با این پخش ظلم نشد ؟؟؟ باور کنید خیلی کار سخت و طاقت فرساییه با خلاقیت خیلی بالا ، ولی مشکل چندین ساله ی صداوسیمای ما با نشون دادن سازها جواب این همه هنر رو به خوبی داد !!! لااقل مثل بعضی برنامه ها گروه ارکستر و سازها رو پشت دسته گلها قایم می کردن !!! ما که از این کارا خیلی بلدیم !

4-ببخشید کلا این مطلب با نوشته های قبلی از نظر موضوع فرق داشت یه کم یاد وبلاگ قبلیم افتادم اما خوب حرف دل یه جوون یا شاید خیلی جوونا بود که باید می نوشتم حتی اگه موجب بشه حرفام باعث بشه مثل دانشگاه از این جا هم طردم کنن !

نوشته های دیگران()

تعطیل !
[عناوین آرشیوشده]