حسین عشق منی... - آوای مرده

[ و از سخنان آن حضرت است ، چون کسى از او پرسید : « رفتن ما به شام به قضا و قدر خدا بود ؟ » پس از گفتار دراز ، و این گزیده آن است : ] واى بر تو شاید قضاء لازم و قدر حتم را گمان کرده‏اى ، اگر چنین باشد پاداش و کیفر باطل بود ، و نوید و تهدید عاطل . خداى سبحان بندگان خود را امر فرمود و در آنچه بدان مأمورند داراى اختیارند ، و نهى نمود تا بترسند و دست باز دارند . آنچه تکلیف کرد آسان است نه دشوار و پاداش او بر کردار اندک ، بسیار . نافرمانیش نکنند از آنکه بر او چیرند ، و فرمانش نبرند از آن رو که ناگزیرند . پیامبران را به بازیچه نفرستاد ، و کتاب را براى بندگان بیهوده نازل نفرمود و آسمان‏ها و زمین و آنچه میان این دو است به باطل خلق ننمود . « این گمان کسانى است که کافر شدند . واى بر آنان که کافر شدند از آتش . » [نهج البلاغه]

حسین عشق منی...

امید _رسپینا :: شنبه 85/11/7 ساعت 12:11 صبح

اینم نوشته ی دوم :

« مردم بنده ی دنیایند . دین را تا آنجا می خواهند که با آن زندگی خود را سر و سامان دهند

و چون آزمایش در میان آید دینداران اندک حواهند بود . »

مولای عشق حسین (ع)

حسرت

زیارت

تو

مونده

تو این

دل زارم

کربلاتو تانبینم

آروم و قرار ندارم ...

آقا من خودم می دونم

لایق این حرفا نیستم

اما از شما چه پنهون

از اهل زمونه هستم

دل من عاشق می مونه

دائم از شما می خونه

من رو می شناسی آقا جون

من همونم اون دیوونه

تموم مردم دینا

ما رو می خونند دیوونه

آره ما دیوونه هستیم

بی خیال این زمونه

اما

تا وقتی عشق تو باشه

اینا حرف و بهونه

واسه عشق تو هلاکم

این خط و اینم نشونه

حسرت زیارت تو٬ مونده تو این دل زارم

کربلاتو تا نبینم ٬ آروم و قرار ندارم

گاهی وقتا توی خوابم ٬ کربلاتو من می بینم

می یام و روبرو ضریحت ٬ درد دل کنان می شینم ...

***

بی تو تاریکم و تنها ٬ با تو مستم و شیدا

وقتی که میگم ابوالفضل ٬ دل من می لرزه آقا

یه روزی می یاد آقاجون ٬ که منم سگ تو باشم

چشامو موقع مرگم ٬ زیر پات گذاشته باشم

من که سر تا پا گناهم ٬ تویی تنها تکیه گاهم

تو همون رفیق راهی ٬ که نشستی سر راهم

*** همه شب نهاده ام سر

چون سگان بر آستانت

که رقیبان در نیایند

به بهانه ی گدایی ***

نوشته های دیگران()

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

تعطیل !
[عناوین آرشیوشده]